گذری بر زندگی مظهر جود و سخا حضرت امام جواد علیه السلام
به گزارش روابط عمومی رادیو معارف ،امام جواد(ع) امام نهم شعیان و اولین امامی است كه در كودكی به مقام امامت نائل آمدند.
دوران هفده ساله امامت حضرت جواد (ع) همزمان با دو خلیفه بنی عباسی، مامون و معتصم بود. هنگام وفات پدر 8 ساله بود.
پس از شهادت حضرت رضا (ع) در اواخر ماه صفر سال 203 هـ‌ق مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع) انتقال یافت. مامون كه در سال 204 هجری وارد بغداد شد امام جواد (ع) را كه بنا بر برخی از روایات سن مباركشان در این دوران 10 سال بیش نبود از مدینه به بغداد فرا خواند و سیاست پیشین خویش را در محدود ساختن امام رضا (ع) در خصوص امام جواد نیز استمرار داد.
مأمون همچون سایر خلفا بنی عباس از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضایل آن‌ها در بین مردم هراس داشت و سعی كرد ابن الرضا را تحت مراقبت خاص خویش قرار دهد. از این جهت مأمون نخستین كاری كه كرد، دختر خویش ام‌الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع) درآورد تا مراقبی دایمی و از درون خانه بر امام گمارده باشد. رنج‌های دایمی كه امام جواد (ع) از ناحیه این مأمور خانگی برده است در تاریخ معروف است.
در سال 220 ق معتصم امام جواد علیه السلام را از شهر مدینه به ب2غداد آورد تا از نزدیك مراقب ایشان باشد. دسیسه چینی بعضی از درباریان باعث شد تا معتصم كه خود نیز مایه ابراز هر نوع دشمنی با امام را در نهاد خود داشت در صدد قتل امام برآید.
معتصم با دستیاری جعفر (پسرمأمون) و فریب ام الفضل، خواهر جعفر و همسر امام، مقصود پلید خویش را عملی ساخت. او با مسموم كردن غذا یا آب آشامیدنیِ حضرت، آن مولای بزرگوار را شهید كرد و جهانی را از فیض وجود آن خورشید عالم تاب محروم ساخت. این واقعه شوم، در ماه ذیقعده 220 هجری اتفاق افتاد. امام جواد علیه السلام در هنگام شهادت بیش از 25 سال و چند ماه نداشت.
