شرحی بر علل سفر بانوی كرامت حضرت معصومه (س) به شهر قم
به گزارش روابط عمومی رادیو معارف ؛حضرت معصومه(س) در 23 ربیع‌الاول سال 201 قمری به شهر قم وارد شده و مورد استقبال عده زیادی از مردم مشتاق و شیفته اهل بیت(ع) قرار گرفت كه در اذهان، استقبال تاریخی مردم نیشابور از امام رضا(ع) تداعی می‌كرد.
در كتب تاریخی آمده كه مأمون عباسی در سال 201 (هجری قمری) حضرت امام رضا(ع) را به عنوان ولیعهد خود تعیین نمود. در این هنگام آن حضرت برای بستگان خود در مدینه و به خصوص برای حضرت معصومه(س) نامه‌ای نوشت و آنها را به خراسان دعوت نمود.
حضرت معصومه(س) به محض خواندن نامه امام رضا(ع) به خاطر علاقه زیاد به ایشان برای دیدار برادر و نشر علوم دینی عازم خراسان شد و با گروه بسیاری از امام زادگان و بستگان به‌سوی خراسان حركت نمودند؛ اما حضرت معصومه(س) در میانه راه در شهر ساوه بیمار شدند و بنابراین شهر قم را برای اقامت برگزیدند.
هم‌چنین در تاریخ آمده كه در این چند روزی كه حضرت معصومه(س) در قم به سر می‌بردند، در سرای موسی بن خزرج عبادتگاهی داشتند كه هم اكنون آن مكان مقدس با بنایی باشكوه مشخص و در كنار آن یك مسجد مجلل و چند حجره وجود دارد كه به عنوان مدرسه علمیه ستیه در محل میدان میر قم خوانده می‌شود كه این عبادتگاه را «بیت النور» نیز گویند كه گواه نورانیت و صفای ممتاز او در ارتباط با خداست.
یخ قرنی در كتاب خود چنین آورده كه حضرت معصومه(س) هفده روز در قم بود و در این روزها به یاد برادرش حضرت رضا(ع) غمگین و گریان بود تا جان به جان آفرین تسلیم نمود، سرانجام آن حضرت بعد از شانزده یا هفده روز كه در خانه موسی بستری بود، از دنیا رفت.
