نگاهی بر میلاد پربركت حضرت مهدی (عج)
به گزارش روابط عمومی رادیو معارف ؛امام زمان (ع) در طلوع نیمه شعبان سال 255 متولد شدند و جهان بشریت را به نور وجود خویش مزین فرمودند. تولد آخرین منجی عالم خود معجزه ای است برای كسانی كه با شك و تردید به نجات دهنده هستی می‌نگرند.
دوران امامت امام حسن عسكری حضرت همزمان بود با خلافت سه نفر از خلفاى عباسى، كه به ترتیب عبارت‌اند از:
1. المعتز بالله
2. المهتدى بالله
3. المعتمد بالله.
حاكمان عباسى از هر راه ممكن، آن حضرت را زیرنظر داشتند و كنترل می‌كردند. آنان شنیده بودند كه امام مهدى (عج) فرزند امام عسكرى (ع) است. از این رو مى‌كوشیدند تا به آن حضرت دسترسى پیدا كنند و او را به قتل برسانند به همین جهت، امام حسن عسكرى (ع) ولادت حضرت مهدى (عج) را مخفى كرده بود و غیر از نزدیكان آن حضرت، دیگران افتخار زیارت آن امام را پیدا نكردند.
یك سال و یك ماه پس از ازدواج امام حسن عسكری (ع) و نرجس خاتون امام زمان به دنیا می‌آیند حضرت ولی عصر (ع) روز نیمه شعبان 255 هجری قمری متولد شد.
شب این میلاد خجسته را «شب برات» و «شب مبارك» و «شب رحمت» خوانند گفته می‌شود كه قبل از ولادت نرجس خاتون روزی مشاهده می‌كند كه نوری وارد بدن اومیشود وبه امام حسن عسكری موضوع راگزارش می‌كند وامام اورا نوید به بارداری امام زمان می‌دهد.
در كتب معتبر شیعه بیش از هزار حدیث روایت شده در ولادت حضرت مهدى علیه السلام و غیبت او و آنكه امام دوازدهم است و نسل امام حسن عسكرى علیه السلام است و اكثر آن احادیث مقرون به اعجاز است.
شب پانزدهم شعبان سال 255 هجری قمری، حكیمه به خانه امام حسن عسكری علیه‌السلام رفته بود. نزدیك غروب آفتاب تصمیم گرفت برگردد كه امام حسن به او فرمود شب را در همان جا بماند چرا كه قرار است مهدی علیه السلام متولد گردد.
