جایگاه حسن بن علی علیه السلام از منظر نبی اكرم صلی الله علیه و آله و سلم
در سال سوم هجرت و در شب نیمه ماه رمضان ـ كه بهترین ماه های خداست ـ خانه امیرالمؤمنین و فاطمه علیهماالسلام میزبان قدوم مولود مباركی شد كه شادی را با خود به خانه وحی آورد. در این شب فرخنده، سبط اكبر پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلم ، حضرت امام حسن علیه السلام چشم به جهان گشود و شهر مدینه را غرق نور كرد.
هنگامی كه امام حسن علیه السلام به دنیا آمد رسول اكرم صلی الله علیه و آله وسلم در سفر بودند و امیرالمؤمنین و فاطمه علیه السلام چشم به راه بازگشت. ایشان پیامبر پس از مراجعت از سفر، طبق معمول ابتدا به خانه فاطمه علیهاالسلام وارد شد. هنگامی كه خبر تولد نوزاد را به ایشان دادند، شادمانی وجود حضرت را فرا گرفت.
می توان گفت بهترین و شادترین دوران زندگانی امام حسن علیه السلام همان دورانی است كه با رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم گذشت. امام حسن علیه السلام حدود هفت سال و شش ماه از عمر شریفش را در كنار جد بزرگوارش سپری نمود و از محبت های بی دریغ و بسیار ایشان بهره برد. علاقه و محبت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به حسن و حسین علیه السلام به جایی رسیده بود كه آن دو كودك را «ریحانه» می خواند و در جواب یكی از صحابه كه عرض كرد: «ای رسول خدا، آیا ایشان را دوست داری؟»، فرمود: «چگونه ایشان را دوست ندارم این دو تن گل های خوش بوی من از دنیا هستند و من آن دو را می بویم»، و همین مضمون را درباره امام حسن علیه السلام فرمودند: «به راستی كه او گل خوش بوی من در دنیاست و به راستی كه این پسر من سیّد و آقاست».
ر روایات بسیاری نقل شده است كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلم به امام حسن و امام حسین علیه السلام محبت فراوان داشت و می فرمود كه آن دو سید جوانان اهل بهشت هستند. هم چنین در روایتی آمده است كه رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «هركس دوست دارد به آقای جوانان اهل بهشت بنگرد، به حسن بنگرد». و این گفتار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نیز مشهور است كه فرمود: «اهل بهشت همگی جوان هستند» و این تذكر پیامبر به این دلیل است كه عده ای فكر نكنند كه برای پیران اهل بهشت نیز سیّد و آقایی خواهد بود. چنان كه امام جواد علیه السلام فرمود: «به خدا سوگند، در بهشت پیری وجود ندارد؛ بلكه همگی جوان هستند».