آیت الله ناصری به ملكوت اعلی پیوست

آیت الله شیخ محمد ناصری از علمای برجسته اخلاق و اساتید حوزه علمیه اصفهان دقایقی پیش دارفانی را وداع گفت.
متن اطلاعیه دفتر آیت الله ناصری از علمای برجسته اخلاق و اساتید حوزه علمیه اصفهان به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
انا لله و انا الیه راجعون
بدینوسیله ارتحال عالم ربانی حضرت آیت الله ناصری قدس سره را به اطلاع عموم مومنین و علاقمندان می رسانیم و از خداوند متعال علو درجات ایشان را خواستاریم.
برنامه تشییع و مراسمات متعاقبا اعلان خواهد شد.
نگاهی به زندگی نامه مرحوم آیت الله ناصری دولت آبادی
آیت الله حاج شیخ محمد ناصری دولت آبادی در سال 1309 هجری شمسی در شهر دولت آباد برخوار واقع در 10 كیلومتری شهر اصفهان در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدر ایشان زاهد و متقی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمد باقر ناصری نام داشت كه خود در شمار عالمان فرهیخته آن دوران بود و محضر دانشیان بزرگی همچون علامه آخوند كاشی و نیز جهانگیرخان قشقایی را به خوبی دریافته بود و در شمار ایران مورد عنایت خاصی علامه مرحوم حاج آقا رحیم ارباب نیز قرار داشت.
ایشان به هنگام دنیا آمدن این فرزند او را محمد علی خواند و او بعدها به نام محمد شهره شد. - محمد هنوز در دوران نوجوانی به سر می برد كه پدر به اشاره مرحوم علامه ارباب راهی نجف اشرف شد تا خدمت فقیهان بزرگ آن دیار همچون آیت الله آقا میرزا عبدالهادی شیرازی و آیت الله سید محمود شاهرودی و آیت الله آقا سید جمال الدین گلپایگانی را دریابد.
بعد از مهاجرت پدر به نجف اشرف، آیت الله ناصری تحصیل را در همان نوجوانی آغاز كرد. این دوران با حضور در مكتب خانه ای در دولت آباد آغاز و بعد از یكی دو سال با ورود به حوزه علمیه اصفهان و تحصیل علوم ادبی رایج در آن حوزه ادامه یافت. در این دوران كه ایشان هنوز در دوران نوجوانی به سر می بردند لطف امیرمومنان (ع) شامل حال ایشان می شود و استاد به همراه پدر و خانواده به نجف اشرف كوچ می كنند. ایشان در این زمان 14 سال بیشتر نداشتند.
اگرچه در نجف اشرف مشكلات و فقر و كمبود امكانات اولیه این خانواده 5 نفره را در سختی بسیار قرار می دهد اما خاطرات شیرین استاد از آن دوران نشان دهنده روحیه علم و معرفت جوی ایشان در همان آغازین دوران ورود ایشان به نجف اشرف می باشد. این دوران دو سال بیشتر به طول نمی انجامد. چه در این هنگام مادر رخت از این دنیای گذران بر گرفته و به دیار باقی می رود و سعادت او را كه علیرغم غم غربتی كه در آن شهر مقدسی داشت، در صحن مطهر علوی كه فاصله چندانی تا روضه منوره نداشت برای همیشه آرام می گیرد.
یكسالی پس از آن خانواده پدر به ایران باز می گردد و ایشان را در سن هفده سالگی برای ادامه تحصیل در نجف اشرف تنها می گذارد. این دوران با رفتن ایشان به مدرسه صدر نجف آغاز و فصلی جدید در زندگی ایشان آغاز می شود. پدر پیش از جدایی از فرزند او را حسن دهاقانی كه در شمار اعلام و اوتاد آن شهر مقدس بود می سپارد. در این دوران ایشان گذاشته از شركت در دروس علمی نجف اشرف با شماری از اهالی معانی این شهر مقدسی همچون مرحوم حضرت حاج شیخ محمد كوفی نیز آشنا و در طریق معرفت ائمه هدی دست به دامن می زند.
ایشان در این دوران بخشی از علوم ادبی، حاشیه ملا عبداله بر متن منطقی تفتازانی و قسمتی از شرح لمعه را نزد مرحوم آیت اله مدرس افغانی فرا می گیرد. ادامه شرح لمعه را از محضر آیت الله شیخ مجتبی لنكرانی، مكاسب را محضر مرحوم آیت اله حاج شیخ عبدالكریم كرونی اصفهانی كه بعدها داماد ایشان می شود . كفایه را از محضر آیت الله حاج شیخ محمد حسین دهاقانی و برای دومین مرتبه باز در محضر آیت اله شیخ صدر را بادكوبه ای، خارج مكاسب صلاه آیات را از محضر آیت اله سید عبدالهادی شیرازی و خارج بیع و خیارات را از محضر امام خمینی (ره) استفاده می كند گذاشته از این در شماری دیگر از دروسی همچون بحث خارج كتاب الحج آیت اله سید محمود شاهرودی نیز شركت و یك دوره كامل اصول الفقه از محضر آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خوئی فرا می گیرد.
مرحوم حضرت آقا سید هاشم حداد كه آیت الله ناصری گذشته از استفاده از تعالیم ایشان با شماری از یاران ایشان همچون مرحوم علامه طباطبایی و حاج عبدالزهرا گرعاوی نیز به واسطه همین مجالس آشنا می شوند. در همین دوران با مرحوم عارف بزرگ جناب حاج آقا اسماعیل دولایی نیز آشنا می شوند. ایشان هر از چندی كه به اصفهان می آمدند به دیدار این دوست قدیمی نیز می شتافتند. عارف گمنام مولوی قندهاری نیز در شمار یاران ایشان قرار داشت. میان این دو بزرگ مرد عقد اخوتی بسته شده بود و از همین رو تا پایان عمر جناب مولوی این دو هرگز یكدیگر را فراموش نكردند. آیت اله شیخ حسن صافی اصفهانی نیز در همین شمار قرار داشت كه دوستی دیرینی میان این دو از دوران اقامت در نجف اشرف برقرار بود. آیت اله ناصری پس از آن كه به امر استادشان مرحوم آیت اله كشمیری به اصفهان بازگشت. گذشته از مجالسی تدریس فقه و اصول و تفسیری كه سالیانی دراز در حوزه علمیه این شهر اقامت نمود و تا كنون نیز ادامه دارد. به تربیت نفوس مستعد و طالب معارف الهی نیز همت گذاشت.
آیت الله ناصری علاوه بر تلاش های علمی و دینی و هدایت و راهنمایی مردم طلاب و اهل علم در كارهای خیر نیز مشاركت جدی دارد از جمله این اقدامات می توان به تلاشهای ایشان برای ایجاد مراكز بهداشتی و درمانی اشاره كرد. مركز درمانی حضرت ولیعصر(عج) و بخش دیالیز 20 تختخوابی ان با اهدای 6 هزار متر زمین و دو هزار متر ساختمان در سال 87 توسط آیت الله ناصری آغاز و در سال 91 با حضور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشكی افتتاح شد. این مركز دارای بخش زایمان، دیالیز، آزمایشگاه، رادیولوژی، - دندانپزشكی، پزشكی عمومی و تخصصی است كه به ارایه خدمت می پردازد كه بخشی دیالیز آن مجهزترین بخش دیالیز استان می باشد كه با صرفت 2 میلیارد تومان تجهیز شده است.
هم چنین بیمارستان گلدیس شاهین شهر كه سالهاست به مردم خدمات درمانی ارایه می دهد از دیگر خدمات آیت الله ناصری است كه بخشی دیالیز آن با 14 تخت در سال 84 توسط ایشان كلنگ زنی و با كمك خیرین احداث و تجهیز شد. بخش دیالیز بیمارستان محمد رسول الله (ص) میمه با كمك خیرین این بخشی ساخته شد و در سال 90 به بهره برداری رسید با توجه به بعد مسافت بخش میمه با مركز اصفهان و شهرستان و تعداد زیاد بیماران این كار خیر باعث راحتی بیماران شده است. همچنین اورژانسی شبانه روزی دولت آباد كه زمین و احداث آن زیر نظر ایشان صورت گرفت و در سال 85 به بهره برداری رسید و هم اكنون به مردم این شهرستان ارائه خدمت می كند.