در فیلم كوتاه و مستند یكی از آسیب‌های جدی و رایج، نگاهی سطحی به موضوعات دینی و ارزشی است. این معضل سبب شده موضوعات مطروحه در چنین تولیداتی شكلی تكراری به خود گیرد.
محسن اسلام‌زاده، كارگردان سینما و تلویزیون گفت: متأسفانه ظاهرگرایی در مستندسازی دینی به امری رایج تبدیل شده است. این موضوع را در چندین جشنواره‌ای كه موضوعی دینی داشته‌اند و من به عنوان هیئت انتخاب یا داوران در آنها حضور داشته‌ام به وضوح مشاهده كرده‌ام. برای مثال اخیراً در فستیوالی حضور داشتم كه عنوان دینی داشت اما اكثر تولیدات به نحوه ساخت علائم مذهبی یا مناسك مختص شده بود.
وی افزود: برای اینكه نگاه به موضوعات دینی در آثار مستند و كوتاه شكلی فاخرتر به خود گیرد فیلمسازان علاوه بر داشته‌های علمی باید در عرصه علوم اجتماعی نیز به غنای لازم دست پیدا كنند، چون اگر سینماگر بتواند نیازهای فرهنگی و اجتماعی جامعه را به درستی بشناسد بهتر خواهد توانست آنها را ارزیابی كرده یا اینكه به آن توجه كند.
این سینماگر ادامه داد: بهترین مثال برای سطحی‌نگری در موضوعات دینی به مستندهایی مربوط می‌شود كه در آنها راهپیمایی اربعین مدنظر قرار گرفته است. اگر به عمده كارهای این حوزه نگاه كنید متوجه خواهید شد اكثر آثار صرفاً به پیاده روی نظر دارند درصورتیكه زوایایی بسیاری این معنا را در بر گرفته كه می‌شود به آن نظر كرد اما ترجیح فیلمسازان این است راحت‌ترین مسیر را كه همان نگاه مستقیم است را پیش گیرند.
وی تأكید كرد: سالهاست مشغول فیلمسازی هستم اما هنوز به خودم این اجازه را نداده‌ام تا مستندی پیرامون اربعین جلوی دوربین برم چون معتقدم در این راستا باید بهترین افراد ورود كنند و من هنوز خود را واجد این شرط نمی‌دانم اما متاسفانه این عرصه به محلی برای تجربه اندوزی در آمده است. این موضوع یكی دیگر از آسیب‌های تولیدات دینی در امر فیلمسازی است.
اسلام‌زاده در انتها بیان كرد: حمایت از تولیدات دینی در فیلمسازی دینی باید با انگیزه كیفی صورت گیرد تا منتج به اتفاقی مطلوب شود والا اگر قرار باشد تنها كمیت مورد نظر باشد شاهد كارهایی خواهیم بود كه نتیجه‌ای جز پر كردن كارنامه مدیران نخواهد داشت. درضمن كارهای بی‌كیفیت مخاطب را از این تولیدات دور می‌كند، زیرا بیننده وقتی كارهای تولیدی را بی‌كیفیت ببیند دیگر به آن ژانر و موضوعات گاه مثبت نخواهد داشت.
