امامت را با روش صحیح به دنیا معرفی كنیم

حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسرو پناه در آئین رونمایی از كتاب مكتب در امتداد هدایت كه در سالن علامه امینی بنیاد فرهنگی امامت برگزار شد با اشاره به آیه « إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیراً »خاطر نشان ساخت: دفاع حكیمانه و شریعت محورانه آیت الله میلانی از امامت و ولایت گام بزرگی برای حوزه های علمیه به شمار می آید و بسیاری از شبهات و اشكالات و انتقاداتی كه افراد می گیرند با تلاش وی و شاگردانش پاسخ داده می شود به هر حال دفاع علمی و منطقی از ولایت یك كار كاملا حكیمانه، عقلایی و لازم است.
وی در ادامه تصریح كرد: در این دورانی كه متاسفانه برخی عامدانه شبهات را مطرح می كنند كه ذهن جوانان را آلوده كنند، وظیفه حوزه های علمیه است كه به این شبهات با روش علمی پاسخ دهند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در بیان كتاب «مكتب در امتداد هدایت» ابراز داشت: بخش عمده كتاب را مطالعه كردم انصافا روشمند و دقیق و مسئله به مسئله به نقد پرداخته شده است. چون این كتاب مكتب در امتداد هدایت یك مقدمه وزینی از حریت آیت الله میلانی ابتدای كتاب چاپ شده و پنج فصل دارد كه مولف در كتاب به نقد كتاب «مكتب در فرآیند تكامل» پرداخته . هم مقدمه كتاب را در یك فصل نقد كرده و در واقع چهار فصل دیگر كتاب را مسئله به مسئله نقد كرده است.
وی ادامه داد: امتیاز این كتاب این است كه هر ادعایی در هر بخشی در كتاب داشته توسط محقق گزارش منصفانه داده و روشمندانه نقد كرده است؛ بحثی كه در كتاب مكتب در فرایند تكامل است صرفا یك كتاب نیست، متاسفانه در بخشی از حوزه علمیه تبدیل به یك جریان شده و عده ای متاثر از این تفكر شدند و با وجود آگاهی از نقد، یك تعصبی پیدا كردند.
استاد حوزه علمیه گفت: باید به فكر فرزندان امیرالمومنین علیه السلام باشیم و نگذاریم این شبهات در ذهن نسل جوان و طلاب جوان مستقر بشود و طلبه در دوران تحصیل سطح، گرفتار این اندیشه غلط شود.
وی خاطر نشان ساخت: ادعای این كتاب نظریه علمای ابرار است؛ بزرگان و اصحاب ائمه علیهم السلام و علمای قرون اولیه معتقد به این بودند كه امامان، علمای ابرار هستند. بعد به مرور زمان فهم شیعیان درباره امامت تغییر پیدا كرد و دیدگاه شیعیان به سوی غلو كشیده شد. یك پیوندی بین تشیع و غلو شكل گرفت و علمای معتدل شیعه با این اندیشه غلو مبارزه كردند و نظریه علمای ابرار را پذیرفتند.
حجت الاسلام و المسلمین خسرو پناه ادامه داد: در مقابل نظریه اعتدالی، نظریه افراطی است كه قائل اند ائمه(ع) موجودات فوق بشری و غیر طبیعی تلقی می شوند. علمای قم از جمله شیخ صدوق هم با این طایفه برخورد داشتند و كسانی كه امور فوق بشری را به ائمه علیهم السلام نسبت می دادند، اینها را غالی معرفی و از قم اخراج می كردند .
وی ادامه داد: بعد دو شخصیت مهم را نام می برد یكی ابن ابی یعفور كه ائمه را علمای ابرار اتقیاء معرفی كرده و یكی معلی بن خنیس كه وی را به عنوان غالی نام می برد؛ قطعا ابن ابی یعفور از خواص اصحاب امام صادق علیه السلام است؛ اهل ورع، تقوا ، اجتهاد. شكی نیست درباره اش گفته اند ثقة ثقة جلیل فی اصحابنا. اما جالب است وقتی روایت ابن ابی یعفور را جمع می كنیم، می بینیم، عبارت علمای ابرار اتقیاء را دارد ولی مقامات متعددی برای اهل بیت علیهم السلام ذكر كرده كه اگر مقاماتی كه او برای ائمه بیان كرده در یك كفه ترازو بگذاریم و مقاماتی كه معلی بن خنیس برا ی ائمه بیان كرده در كفه دیگری بگذاریم این كفه ابن ابی یعفور سنگین تر است. این كه ائمه (ع)حجت خدا روی زمین هستند، علم خاص دارند، هنگام مرگ دیده می شوند، شفاعت ائمه وجود دارد، كسانی كه حب به ائمه داشته باشند این حب مانع از آتش جهنم می شود، محدَّث بودن ائمه كه صریحا ابن ابی یعفور آن را نقل می كند. آیا بقیه علما اینها را دارند؟ بله معلوم است فرق بین ائمه با سایر انسان ها است بله انسانند، بشرند ولی بشری كه از مقامات بالایی برخوردارند. حالا نویسنده «مكتب در فرایند تكامل» می آید روایت علمای ابرار اتقیاء را می گیرد و بقیه روایت های ابن ابی یعفور را نادیده می گیرد. آیا این روش علمی است؟
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: ریشه نقدی كه ما به نویسنده این كتاب داریم، به روش این كتاب است. چون وی در مقدمه كتاب ادعا می كند من ادعایم تاریخی است و در مصاحبه ای می گوید روش من، روش تاریخ پژوهی پازلی غربی است . این روش معتبر و علمی در دنیاست. ریشه این روش تاریخ پژوهی پازلی پوزیتیویسم است كه این روش را به كار می برند. اول فرضیه ای را بیان می كنند؛ می گویند ما این فرضیه را می گذاریم جلو، می بینیم شواهدی در عالم محسوسات برایش پیدا می كنیم. شواهد كه پیدا شد، می گویند این فرضیه اثبات شد . بعدها این روش تكامل پیدا كرد ، گفتند اگر برای این شواهد كه پیدا كردیم برای فرضیه رقیب هم شواهد پیدا شد خب یك مورد نقض پیدا بشود، این فرضیه ابطال می شود، لذا آمدند در مقابل نظریه اثبات گرایی یا تایید گرایی، اول گفتند تایید شواهد می كند. بعد كوپر آمد گفت یك مورد نقض پیدا كردید فرضیه ابطال می شود. ابطال گرایی جای اثبات گرایی نشست. حالا بماند كه این در فلسفه علم ادامه دارد و مبانی دیگری هم هست.
استاد حوزه علمیه عنوان داشت: اینكه این محقق اینقدر می گوید این روش تاریخ پژوهی پازلی یك روش معتبر علمی در دنیاست، می گوییم بله روش معتبر علمی در دنیا در نیمه اول قرن بیستم بوده، ولی در نیمه دوم قرن بیستم و قرن بیست و یكم این روش نقد شده است. یك قرن این محقق از تغییر و تكامل این روش عقب است. در خود غرب این را نقد كردند. آن وقت چون به این نقد توجه نشده، این روش تاریخی جنبه گزینشی پیدا كرده مثلا این محقق عبارت شهید ثاتی را نقل می كند: عده ای از اصحاب ائمه و شیعیان متقدم ائمه را علمای ابرار می‌دانستند و حتی قائل به عصمت آنها نبودند اما چون این بخش از عبارت به درد فرضیه اش میخورد ادامه را نقل نمی‌كند.
حجت الاسلام و المسلمین خسرو پناه تصریح كرد: ما وظیفه داریم با روش صحیح، امامت را به دنیا معرفی كنیم، یه عده خوششان بیاد یا نیاد، ملاك ما نیست. لذا وی میگوید بهتراست تعبیر طهارت را به كار ببریم برای ائمه. آیه های كه تلاوت كردم میفرماید: یطهركم تطهیرا، حالا اگر میفرمود مطهَّر، باز خوب بود، یعنی از ثلاثی مزید استفاده می كرد. اما از ثلاثی مجرد استفاده می كند.
وی گفت:اگر شما عصمت ائمه سلام الله علیهم را نپذیرید چطور میتوانید حجت بودن ائمه را كه در روایات ابن ابی یعفور صریحا تصریح شده بپذیرید؟ حالا البته واژه معصومون، مطهرون، هم كلام پیامبر صلوات الله و سلم آمده و هم در كلام امیر المؤمنین(ع). اینكه میگوید هشام بن حكم اولین نفر، حرفی است كه اهل سنت زدند و كاملا هم نادرست است، یعنی این استاد بزرگوار كه زحمتش را ارج می نهیم بحث خدایی نكرده نمی خواهیم سخن غیر اخلاقی و غیر منطقی بكنیم، او تحقیقش و فضای فكری اش گرفتار یك روش غلط است، روش وقتی غلط شد این دیوار تا ثریا كج است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان داشت: اگر این اشكالات جوابی دارند بفرمایند ما استفاده كنیم. استاد محرمی(نویسنده كتاب مكتب در امتداد هدایت) انصافا قدم به قدم و قلم به قلم در بحث، عبارت به عبارت هم ادعا را مطرح كرده و هم نقد تاریخی را و به هر حال مستنداتی كه در اختیارش بوده استفاده كرده است.