اگر حضرت فاطمه معصومه (س)به این مقام رسیده است كه همه ی بزرگان و علما در كنار بارگاه ملكوتی او عرض می‌كنند: «یا فاطمة إشفَعی لی فی الجنة..» معلوم می‌شود كه این بانو حقّ شفاعت دارد؛ شما می‌بینید همه ی مراجع بزرگ در كنار قبر كریمه ی اهل بیت(س)می‌گویند از ما شفاعت نما.
حضرت آیت الله جوادی آملی در یكی از خطبه های نماز جمعه كه در سال79 با تأكید بر حفظ تقوا به سنّت الهی در رابطه با منشأ خیر و رحمت بودن قبور بزرگان خصوصاً كریمه اهل بیت(علیهم السلام) اشاره كردند و گفتند: تقوای الهی را فراموش نكنیم كه بهترین ره‌توشه آخرت است. وقتی كه من خواستم از حوزه تهران به حوزه قم بیایم رفتم حضور استادمان مرحوم آقای آملی بزرگ؛ به آقای شیخ محمدتقی آملی رضوان الله علیه) عرض كردم عازم قم هستم چه بخوانم و چطور درس بخوانم، فرمود: یك فقه یك اصول ویك معقول و بدان كه آن كریمه اهل بیت كه آنجاست بزرگوارانی را شمع‌گونه در كنار خود جمع كرده است و بدان قم با شهرهای دیگر فرق دارد، بعد این حرف را نقل كرد ـ كه بعد آن حرف را ما در قبسات مرحوم میرداماد دیدیم ـ ایشان گفتند: این سنت الهی است كه قبور بزرگان منشأ خیر و رحمت و بركت است؛ كسانی كه در امت اسلامی به سر می‌برند، خود پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه و علی اهل بیته آلاف التحیة و الثناء) و همچنین سایر ذوات مقدسه عصمت و طهارت، اینها حیاً و میتاً منشأ فیض های ملكوتی‌اند و قبل از اسلام نیز این‌چنین بود قبل از میلاد مسیح هم این‌چنین بود كه قبل از میلاد مسیح هم حكمای بزرگ موحد وقتی مشكل علمی داشتند كنار قبر مشایخشان می‌رفتند و بحث می‌كردند و از بركت آن قبور بهره می‌بردند. این حرف را این بزرگوار در هنگام تودیع و دستور كار ورود به قم به ما فرمودند.[1]
مفسّر قرآن با اشاره به ارزش والای زیارت حضرت معصومه(سلام الله علیها) و درك شناخت و معرفت آن حضرت بیان داشتند: امام رضا(علیه السلام) در حقّ خواهر گرانقدرشان حضرت معصومه(سلام الله علیها) فرمودند: «من زارها عارفا بحقّها وجبت له الجنّة» آن كسی كه فاطمه(سلام الله علیها) را زیارت كند و در حال زیارت، معرفت و شناختی نسبت به مقام و جایگاه و سهم مؤثر او داشته باشد چنین زیارتی موجب ورود به بهشت و جنّت الهی خواهد بود.
یكی از ویژگیهای حضرت معصومه (س)، ورود زیارتنامه ای از سوی معصومان (س) درباره ایشان است كه پس از حضرت فاطمه زهرا (علیها سلام)، او تنها بانوی بزرگواری است كه زیارت مأثور از سوی امام معصوم(علیه السلام) دارد.
استاد برجسته ی حوزه ی علمیه در تبیین ریشه ی تاریخی متن زیارت حضرت معصومه (س) گفتند: برخلاف برخی از زیارت نامه هایی كه توسط علما و بزرگان دینی برای معصوم زادگان و امام زادگان انشاء گردید، درباره ی فاطمه ی معصومه (سلام الله علیها) این نكته حائز اهمیت است كه زیارت نامه اش ازناحیه ی امام رضا(ع) نقل شده است، از یكی از محدّثین بزرگ قم به نام سعد اشعری كه توفیق تشرّف به محضر امام زمانش یعنی وجود مبارك امام رضا(ع) را پیدا نمود، نقل شده است كه وجود مبارك امام رضا (ع) به من فرمود: یا سعد! قبری از ما در خاك شماست. عرض كردم: منظور قبر كریمه ی اهل‌بیت فاطمه ی معصومه(سلام الله علیها) است؟ فرمود: آری. سپس فرمود: شما آن بزرگوار را با این وضع زیارت بكنید. لذا این زیارتنامه‌ای كه در كُتب زیارات و ادعیه آمده است جزء مُنشئات وجود مبارك امام هشتم(سلام الله علیه) است كه امام رضا(علیه السلام) فرمود: وقتی خواستید فاطمه ی معصومه(سلام الله علیها) را زیارت كنید این‌چنین بگویید.
ایشان با اشاره به قسمتی از زیارتنامه‌ی مأثوره آن بانوی باعظمت، حفظ عطیه‌های ولایی و ایمانی از محضر آن كریمه را مورد توجه قرار داده و بیان داشتند: این زیارتی كه در حرم مطهر حضرت معصومه (علیها سلام) انسان انجام می‌دهد ومی‌گوید به اینكه «فلا تسلب منی ما أنا فیه» یعنی آنچه را كه دادی از ما نگیر.یعنی این ولایت را، ایمان را، این مرحله‌ای كه دادی را از ما نگیر. این همان درخواست تثبیت موجودیت است و اعطای آنچه تاكنون ندادی. هر كسی به هر مرحله رسید نسبت به آن مرحله بیناست و نسبت به مراحلی كه در پیش دارد نابیناست. لذا صرف فهم كافی نیست. چون انسان با اینكه مطلبی را می‌داند باز دست به گناه می‌زند اما اگر ببیند آتش است دست به آتش نمی‌زند.[2]
حضرت آیت الله جوادی آملی در تبیین مقام شفاعت كریمه? اهل‌بیت حضرت فاطمه ی معصومه (سلام الله علیها) نیز ابراز داشتند: این بخش از زیارت حضرت فاطمه ی معصومه(س)كه می خوانیم؛«یا فاطمة إشفَعی لیّ فی الجنة فإن لَكِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، فرمودند: كسی حق شفاعت دارد كه در كنار عدالت الهی از مظاهر اسمای حسنای خدا باشد. خداوند اگر با عدل خودش با ما رفتار بكند بسیاری از انسان ها آسیب خواهند دید، ولی اگر رحمت او ضمیمه ی عدل او گردد در این صورت به این كار «شفاعت» می گویند.
لذا اگر حضرت فاطمه معصومه (س)به این مقام رسیده است كه همه بزرگان، همه علما، همه مراجع، در كنار بارگاه ملكوتی او عرض می‌كنند: «یا فاطمة إشفَعی لیّ فی الجنة..» معلوم می‌شود كه حقّ شفاعت دارد، شما می‌بینید همه ی مراجع بزرگ در كنار قبر كریمه ی اهل بیت(س)می‌گویند از ما شفاعت نما، زیرا در قیامت همگان به شفاعت خاندان پیغمبر(علیهم الصلاة و علیهم السلام) نیازمندند.
آنها كه اهل بهشت‌اند به بركت شفاعت درجاتشان رفیع می‌شود، همه شیعیان و كسانی كه دینشان مورد رضایت خداوند است نیازمند به شفاعت‌اند، یا در نجات از جهنّم یا در تخفیف از عذاب و ورود به بهشت یا ترفیع درجات بهشت، به هر تقدیر در همه ی این مراحل و درجات به شفاعت نیازمندند.
اینكه همه بزرگان در پیشگاه این كریمه عرض می‌كنند «..إشفَعی لیّ فی الجنة فإن لَكِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، معلوم می‌شود كه وجود مبارك این كریمه از ولایت الهی برخوردار است و با قرآن همراه است و از قرآن جدا نمی‌شود، چنین مقامی را اگر كسی بشناسد و آن حضرت را با این معرفت زیارت كند استحقاق بهشت را خواهد داشت.
همه ی این امور نشان می‌دهد كه حضرت فاطمه معصومه(س) به چه جایگاهی رسیده است كه امام هشتم و امام نهم(سلام الله علیهما) هم ترغیب كرده‌اند كه آن حضرت را زیارت كنید به نحوی كه وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) زیارتنامه خاصی مقرر كرده است، و هم در این زیارتنامه جمله‌هایی را تعبیه نمودند كه نشانه ی مقام و منزلت والای حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) است.
