رهبر انقلاب: گریۀ در مجالس شهیدان گریۀ ضعف نیست،‌ گریۀ اراده‌ است.

بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار به شرح ذیل است:

* جامعه‌ی مدّاح یك كار بزرگی بر عهده دارد و آن عبارت است از مدیریّت شادی و عزای جامعه؛ شما در حقیقت شادی‌های معنوی، و عزاهای اساسی و قلبی و عمیق را مدیریّت میكنید، جهت میدهید، هدایت میكنید. آن جوامعی كه این وضعیّت را ندارند، این مجالس را ندارند، این گریه‌ها را، این شادی‌ها را ندارند، آنها این خلأ را احساس میكنند و بنده اطّلاع دارم یك جوری میخواهند این خلأ را درست كنند، پُر كنند، و نمیشود؛ این كار شما است. سنّت این كار هم مربوط به امروز و دیروز نیست؛ از زمان ائمّه (علیهم السّلام) است. اینكه شما می‌بینید دعبل را یا امثال این بزرگواران را این جور تشویق میكنند، تحریص میكنند، پای شعرشان می‌نشینند، آنها را وادار میكنند به ادامه‌ی این كار، این همین كاری است كه امروز شما دارید میكنید.

* از بعد از حادثه‌ی كربلا یك كار رایجی شد كه عزاداری كنند برای شهیدان و ائمّه (علیهم السّلام) این را ترویج میكردند، كه تا امروز هم باقی‌ مانده. و بر خلاف آنچه بعضی تصوّر میكردند -در یك برهه‌ای یك گرایشات روشنفكرانه‌ای در بعضی بود كه [عزاداری] گریه و ضعف و مانند این چیزها است- گریه‌ی در مجالس شهیدان گریه‌ی ضعف نیست،‌ گریه‌ی اراده‌ است، گریه‌ی عزم است، گریه‌ی تبیین احساسات عالی یك انسانِ وسطِ میدان است. عزاداریِ شهدا امروز همین جور است؛ امروز تشییع جنازه‌ی شهدا، مجلس عزای شهیدان، تكرار نام شهیدان، عزا است، گریه هم در آن هست، امّا وسیله‌ای برای احساس عزّت، احساس قدرت و احساس شجاعت است. [در تشییع] همین شهید عزیز اخیرمان، شما ببینید چه اتّفاقی در سرتاسر كشور افتاد؛ نه فقط كشور ما، در بیرون از این كشور هم [تشییع] این شهدای عزیز اخیر -شهید سلیمانی و ابومهدیِ مهندس و دیگران- چه حادثه‌ی عظیمی را به وجود آورد! جهت‌یابی و جهت‌دهی مجالس عزا به این معنا است؛ یعنی شماها مجالس عزا را و عزاهای مردم را در آن جهتی كه مورد نظر ائمّه (علیهم السّلام) است و مورد نیاز جامعه است میتوانید هدایت كنید و پیش ببرید.


* امروز نیاز مهمّ كشور ما این است كه جوانهای ما مجهّز بشوند به انواع تسلیحات نرم، سلاحهای جنگ نرم؛ یعنی قدرت روحی و قدرت فكری. بنده مكرّر در مورد قوی شدن كشور مطالبی را عرض كرده‌ام؛ یكی از اجزا و بخشهای مهم و تعیین‌كننده‌ی تقویت كشور همین است كه ما جوانهایمان را مجهّز كنیم، مسلّح كنیم به سلاح فكر، به سلاح تفكّر صحیح كه در معارف اهل‌بیت (علیهم ‌السّلام) موج میزند، در معارف فاطمی موج میزند كه من حالا بعد یك نمونه‌ی كوچكی را عرض خواهم كرد.

نسل جوانی كه ما امیدهایمان را به آن دوخته‌ایم -[چون] آینده‌ی این كشور دست شما جوانها است، امید به جوانها است- بایستی پولادین، محكم، با عزم، با بصیرت بداند كه چه كار میخواهد بكند، به كجا میخواهد برسد و چگونه باید این راه را طی كند؛ این احتیاج دارد به معارف (اهل‌بیت) كه سلاح مصونیت‌بخش جامعه و نظام اسلامی و اسلام و مسلمین است؛ پس نیاز داریم به احیای معارف اهل‌بیت (علیهم ‌السلام).

و من این را به شما برادران عزیز كه جامعه‌ی مدّاحی را تشكیل داده‌اید و نقش‌آفرینی میكنید عرض بكنم كه این مسئولیّت، مسئولیّت مهمّی است؛ اگر به مسئولیّت هدایت به همین شكلی كه عرض شد عمل نكنیم، مسئولیم پیش خدای متعال؛ یعنی وقتی یك وظیفه‌ای متوجّه ما شد، آن وظیفه را باید عمل كنیم؛ اگر عمل نكنیم خدای متعال به خشم می‌آید.

اگر شاعرید، اگر مدّاحید، اگر گوینده‌اید، اگر واعظید، هر چه معرفت شما بالاتر است، بیشتر است، هر چه رتبه‌ی معنوی شما بالاتر است، در بارگاه عدل الهی و در محضر حق، توقّع از شما بیشتر و بالاتر است؛ این را همیشه باید به یاد داشته باشیم؛ از خدا هم باید كمك بخواهیم.

* اگر حالا انتقال معارف اهل بیت در مجالس روضه‌خوانی و مجالس هیئتها و مانند اینها تحقّق پیدا بكند، این یك ذخیره‌ی تمام‌نشدنی است. امروز هم كه شما ملاحظه میكنید كشور شما، جامعه‌ی شما، زیر فشارهای گوناگون تاب‌آوریِ حیرت‌انگیزی دارد، ما حرفهای اینها را میخوانیم، می‌بینیم، می‌شنویم .تاب‌آوریِ ملّتِ ایران برای ناظران جهانی حیرت‌انگیز است؛تعجّب میكنند. این فشاری كه غول وحشی آمریكایی وارد میكند، ملّتها[ی دیگر] طاقت یك‌پنجم این و یك‌چهارم این را هم ندارند، امّا ملّت ایران محكم ایستاده؛ این بیست‌ودوّمِ بهمن اش، قبل از آن تشییع جنازه‌ی سردار آسمانی‌اش؛ اصلاً همه را متحیّر میكند كه این چه ملّت مقاومی است. این به بركت همین معارف اهل‌بیت است، به بركت همین مجالس و محافل است، به بركت نام و یاد حسین‌بن‌علی و به بركت نام و یاد فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) است.