دحو الارض چه روزی است
به گزارش روابط عمومی رادیو معارف ؛دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است كه خداوند با نظر به كره زمین، به جهان خاكی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از كره زمین ـ كه سراسر از آب بود ـ شروع به خشك شدن كرد تا كم كم به شكل یك چهارم خشكی‌های امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه ای كه از زیر آب سر برآورد، مكان كعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تكان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر كرده‌اند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) این است كه در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشكی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند. از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیرقابل سكونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندك اندك زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، كشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.
از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است كه فرمودند: «نخستین رحمتی كه از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. كسی كه در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را كه روزش را روزه و شبش را عبادت كرده است خواهد داشت.»به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد.
