نغمه الله اكبر می ربود

.

نغمه ی الله اكبر می ربود
خواب شیرین از سر خودكام ها
اولین گلبانگ چون پر می گرفت
شهر را فریاد در بر می گرفت
كوچه ها در انفجار نعره ها
پرتو از الله اكبر می گرفت
در ظلام شب خروش بام ها
لرزه می افكند بر اندام ها
بهر من دندان به دندان می فشرد
كینه اش زهر را به درجان می فشرد
بام ها با وحدت پیغام ها
پای در پیوند و پیمان می فشرد
پاسخ رگبارها تكبیر بود
پاسخی سوزنده تر از تیر بود
شب اسیران را خروش باغ بود
مژده ی بگسستن زنجیر بود