استاد اخلاق
حضرت حجت الاسلام و المسلمین دكتر روح الله قرهی در تهران و در خانواده‌ای متدین متولد شد. وی همزمان با گذراندن دوره متوسطه، تحصیلات حوزوی خود را آغاز نمود. پس از گذراندن دوره مقدمات و تفسیر نزد حضرت آیت الله حاج شیخ احمد ادیب، حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید نورالدین دزفولی و حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین حاج میرزا علی اصغر هرندی، در سال 1359 عازم قم شد و سطوح عالیه حوزوی را در قم گذراند.
استاد قرهی دروس عالی حوزه را نزد آیات عظام: گلپایگانی، مرعشی نجفی، تبریزی، بهجت، مكارم شیرازی، حسن زاده آملی و جوادی آملی گذراند و در نهایت از آیت‌الله مرعشی نجفی(ره) اجازه‌نامه اجتهاد كسب نمود.
حجت الاسلام و المسلمین دكتر قرهی در دوران هشت سال دفاع مقدس در كنار تحصیل دروس حوزوی، بارها در میدان نبرد حق علیه باطل حضور پیدا كرد و در سال 1364 در منطقه عملیاتی فاو بر اثر گاز خردل اعصاب، شیمیایی شده و در سال 1365 نیز در منطقه عملیاتی شلمچه با اصابت تركش و تخلیه چشم راست و ساییدگی مهره‌های ستون فقرات به خیل جانبازان جنگ تحمیلی پیوست.
وی پس از جنگ تحمیلی، تدریس مكاسب، كفایه، تجرید العقاید، نهایة الحكمه را در مدرسه علمیه فیضیه قم آغاز كرد اما به سبب آسیب‌های ناشی از مواد شیمیایی و دستور پزشكان، از سال 1374 از شهر مقدس قم به سوی تهران هجرت نمود.
حجت الاسلام و المسلمین دكتر قرهی پس از دریافت مدرك دكترای فلسفه غرب از دانشگاه هامبورگ، در تهران به تدریس فلسفه، حقوق و معارف در دانشگاه‌های نیروی انتظامی، علامه طباطبایی، امام صادق و تهران مشغول شد. از سال 1381 با تأسیس حوزه علمیه امام مهدی(عج) در شهرك حكیمیه تهران فعالیت‌های دانشگاهی خود را متوقف كرده و به تربیت طلاب پرداخت.
استاد قرهی علاوه بر تدریس اخلاق، تفسیر قرآن، ادبیات، منطق و كلام، دوره روش تحقیق را نیز ویژه طلاب برگزار كرد و از سال تحصیلی 1388 تدریس خارج فقه و اصول را نیز آغاز نمود و تاكنون "كتاب‌های گوهرهای فوق عرشی جلد 1 كه شرح دعای ابو حمزه ثمالی می باشد"، "كتاب اكسیر رمضان"، "تفسیر قرآن كریم سوره حمد" در چند مجلد، "حج عارفان"، "اخلاق الهی و سیر و سلوك انسانی"، "الحصول فی علم الاصول"، "زندگانی امام حسین از منظرهای مختلف"، "اصول فقه"، "شرح آداب الصلاه امام خمینی(ره)" و "شرح رساله ذكر و ذاكر علامه حسن زاده آملی" را تألیف نمود كه بعضی از این كتب به چاپ رسیده و مابقی در شرف انتشار می‌باشد.