رهبر انقلاب: رفتار دولت نژادپرست آمریكا را محكوم و از حركت مردم حمایت میكنیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
والحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و صحبه المنتجبین و من تبعهم باحسان الی یوم الدّین.
موسم حج كه همواره موسم احساس عزّت و عظمت و شكفتگی جهان اسلام بود، امسال دستخوش اندوه و حسرت مؤمنان و مبتلا به احساس فراق و ناكامی مشتاقان است. دلها از غربت كعبه احساس غربت میكند و لبّیكِ جداماندگان با اشك و آه در هم می‌آمیزد. این محرومیّت، كوته‌مدّت است و بحول و قوّه‌ی الهی دیر نخواهد پایید، لكن درس آن، كه قدردانستن نعمت بزرگ حج است، باید ماندگار شود و ما را از غفلت برهاند. رمز عظمت و قدرت امّت اسلام در جمع فراگیر و متنوّع مؤمنان در حریم كعبه و حرم پیامبر (صلّی الله علیه و آله) و ائمّه‌ی بقیع (علیهم‌السّلام) را امسال باید بیش از همیشه حس كنیم و در آن بیندیشیم.
حج، فریضه‌ای بی‌مانند است؛ گل صد برگ در میان فرائض اسلامی است؛ گویی همه‌ی جوانب مهمّ فردی و اجتماعی، و زمینی و آسمانی، و تاریخی و جهانیِ دین، قرار است در آن مرور شود. معنویّت در آن هست، ولی بدون انزوا و گوشه‌نشینی و خلوت‌گزینی. اجتماع در آن هست، ولی به دور از درگیری و بدگویی و بدخواهی. از سویی حظّ روحی از مناجات و ابتهال و ذكر الهی، و از سویِ دیگر پیوند اُنس و ارتباط مردمی. حاجی با یك چشم، پیوند دیرین خود با تاریخ ــ با ابراهیم و اسماعیل و هاجر، با رسول خدا در هنگام ورود پیروزمندانه به مسجدالحرام، و با خیل مؤمنان صدر اوّل ــ را مینگرد و با چشمی دیگر، انبوه مؤمنان هم‌روزگار خود را كه هر كدام میتوانند دستی برای همیاری و اعتصام جمعی به حبل‌الله باشند.
تدبّر و اندیشیدن در پدیده‌ی حج، حج‌گزار را به این باور قطعی میرساند كه بسیاری از آرمانها و آرزوهای دین برای بشریّت، بدون هم‌افزایی و همدلی و همكاری مجموعه‌ی دین‌داران، به بار نمی‌نشیند، و با پیدایش این همدلی و همكاری، كید معاندان و دشمنان، مشكل مهمّی بر سر این راه پدید نمی‌آورد.
حج، رزمایش قدرت در برابر مستكبرانی است كه كانون فساد و ظلم و ضعیف‌كُشی و غارتگری‌اند و امروز جسم و جان امّت اسلامی از ستمگری و خباثت آنان آزرده و خون‌آلود است. حج، نمایش توانایی‌های سخت و نرم امّت است. این، طبیعت حج و روح حج و بخشی از مهم‌ترین هدفهای حج است؛ این همان است كه امام راحل خمینی كبیر، آن را حجّ ابراهیمی نامید؛ و این همان است كه اگر متولّیان امر حج كه خود را خادم حرمین مینامند، صادقانه به آن گردن نهند و به جای خشنودی دولت آمریكا، رضای الهی را برگزینند، میتواند مشكلات بزرگی از جهان اسلام را حل كند.
امروز مانند همیشه و بیش از همیشه، مصلحتِ الزامی امّت اسلامی، در وحدت است؛ وحدتی كه ید واحده در برابر تهدیدها و دشمنی‌ها پدید آوَرَد و بر سر شیطان مجسّم، آمریكای متجاوز و غدّار و سگ زنجیری‌اش رژیم صهیونیستی، رعدآسا فریاد كشد و در برابر زورگویی‌ها، شجاعانه سینه سپر كند. این معنی فرمان الهی است كه فرمود: وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا.(1) قرآن حكیم، امّت اسلامی را در چهارچوب «اَشِدّاّْءُ عَلَی الكُفّارِ رُحَماّْءُ بَینَهُم»(2) معرّفی میكند، و از او وظیفه‌ی «وَلا تَركَنوِّا اِلَی الَّذینَ ظَلَموا»،(3) «وَلَن یَجعَلَ اللهُ لِلكافِرینَ عَلَی المُؤمِنینَ سَبیلًا»،(4) «فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الكُفر»(5) و «لا تَتَّ‌ـخِذوا عَ‌ـدُوّی وَ عَدُوَّكُم اَولِیاّْء»(6) را میطلبد، و برای اینكه دشمن را مشخّص كند، حكمِ «لا یَنهكُمُ اللهُ عَنِ الَّذینَ لَم یُقاتِلوكُم فِی الدّینِ وَلَم یُخرِجوكُم مِن دِیارِكُم»(7) صادر میفرماید. این فرمانهای مهم و سرنوشت‌ساز، هرگز نباید از منظومه‌ی فكری و ارزشی ما مسلمانان جدامانده و به‌دست فراموشی سپرده شود.
امروز بیش از همیشه زمینه‌ی این تحوّل اساسی در دسترس امّت و نخبگان دلسوز و صلاح‌اندیش آن است. امروز بیداری اسلامی به معنی توجّه نخبگان و جوانان مسلمان به دارایی‌های معرفتی و معنوی خود، یك حقیقت انكار نشدنی است. امروز لیبرالیسم و كمونیسم كه در صد سال پیش و پنجاه سال پیش برجسته‌ترین ارمغانهای تمدّن غرب شمرده میشد، بكلّی از جلوه افتاده و عیوب درمان‌ناپذیر آنها آشكار شده است؛ نظام مبتنی بر آن یك، فروپاشید، و نظام مبتنی بر این دیگری هم درگیر بحرانهای عمیق و در شُرُف فروپاشی است.
امروز نه فقط الگوی فرهنگی غرب -كه از آغاز هم با وقاحت و رسوایی پا به میدان گذاشت- بلكه حتّی الگوی سیاسی و اقتصادی آن یعنی دموكراسی پول‌محور و سرمایه‌داری طبقاتی و تبعیض‌آمیز هم ناكارآمدی و فسادانگیزی خود را نشان داده است.
امروز كم نیستند نخبگانی در جهان اسلام كه با گردن برافراشته و باافتخار و سربلندی، همه‌ی ادّعاهای معرفتی و تمدّنی غرب را به چالش میكشند و جایگزینهای اسلامی را با صراحت نشان میدهند. امروز حتّی برخی متفكّران غربی كه پیش از این، لیبرالیسم را مغرورانه، پایان تاریخ معرفی میكردند، بناچار آن ادّعا را پس گرفته و به سرگردانی نظری و عملی خود اعتراف میكنند. نگاهی به خیابانهای آمریكا، به رفتار دولتمردان آمریكا با مردم خود، به درّه‌ی عمیق فاصله‌ی طبقاتی در آن كشور، به حقارت و بلاهتِ كسانی كه برای مدیریّت آن كشور انتخاب شده‌اند، به تبعیض‌نژادی هولناك در آن، به قساوت مأمور موظّف آن كه یك غیرمجرم را در خیابان با خونسردی و در برابر چشم رهگذران با شكنجه به قتل میرساند، عمق بحران اخلاقی و اجتماعی تمدّن غربی و اعوجاج و بطلان فلسفه‌ی سیاسی و اقتصادی آن را آشكار میكند. رفتار آمریكا با ملّتهای ضعیف، نسخه‌ی بزرگ‌شده‌ی رفتار آن پلیس است كه زانوی خود را بر گردن یك سیاه‌پوست بی‌دفاع گذاشت و آن قدر فشرد تا جان داد. دولتهای دیگر غربی هم هر یك به اندازه‌ی وُسع و امكان خود نمونه‌های دیگر از این وضعیّت فاجعه‌بارند.
حجّ ابراهیمی، پدیده‌ی شكوهمند اسلام در برابر این جاهلیّت مدرن است؛ دعوت به اسلام و نمایش نمادین زیست جامعه‌ی اسلامی است. جامعه‌ای كه در آن همزیستی مؤمنان، در حركتی پیوسته بر گرد محور توحید، برترین نشانه است؛ دوری از تنازع و تعارض، دوری از تبعیض و امتیازات اشرافی، دوری از فساد و آلودگی، شرط لازم است؛ رمی شیطان و برائت از مشركان و آمیختگی با فرودستان و كمك به مستمندان و برافراشتن شعائر اهل ایمان، در شمار وظایف اصلی است؛ و دست یافتن به منافع و مصالح عمومی همراه با یاد خدا و شكر او و بندگی او، هدفهای میانی و نهایی است. این تصویر اجمالی از جامعه‌ی اسلامی در آئینه‌ی حجّ ابراهیمی است؛ و مقایسه‌ی آن با واقعیّت جوامع غربی پر ادّعا، دل هر مسلمان با همّت را لبریز از شوق به تلاش و مبارزه برای رسیدن به چنین جامعه‌ای میسازد.
ما مردم ایران به هدایت و رهبری امام خمینی كبیر، با چنین شوقی قدم در راه گذاشتیم و موفّق شدیم. ادعا نمیكنیم كه توانسته‌ایم آنچه را كه می‌شناسیم و دوست میداریم یكسره تحقّق بخشیم، ولی ادّعا میكنیم كه در این راه بسی پیش رفته و موانع بسیاری را از سرِ راه برداشته‌ایم. به بركت اعتماد به وعده‌های قرآنی، گام ما استوار مانده است. بزرگ‌ترین شیطان راهزن و غدّار این زمان یعنی رژیم آمریكا، نتوانسته است ما را بترساند یا مغلوب مكر و فریب خود كند یا جلو پیشرفت مادّی و معنوی ما را بگیرد.
ما همه‌ی ملّتهای مسلمان را برادران خود میدانیم، و با غیر مسلمانانی كه در جبهه‌ی معارض وارد نشده‌اند با نیكی و عدالت رفتار میكنیم. غم و گرفتاری جوامع مسلمان را گرفتاری خود به شمار می‌آ‌وریم و برای علاج آن تلاش میكنیم. كمك به فلسطین مظلوم، دلسوزی برای پیكر مجروح یمن و دغدغه‌ی مسلمانان زیر ستم در هر نقطه‌ی جهان را اهتمام همیشگی خود قرار میدهیم. نصیحت به سران برخی كشورهای مسلمان را وظیفه میدانیم؛ دولتمردانی كه به جای تكیه به برادر مسلمان خود، به آغوش دشمن پناه میبرند و برای سود شخصی چند روزه، تحقیر و زورگویی دشمن را تحمّل میكنند و چوب حراج به عزّت و استقلال ملّت خود میزنند ــ آنان كه بقاء رژیم غاصب و ظالم صهیونیست را میپذیرند و پنهان و آشكار دست دوستی به آنان میدهند ــ اینان را نصیحت میكنیم و از پیامدهای تلخ این رفتار بر حذر میداریم. حضور آمریكا در منطقه‌ی غرب آسیا را به زیان ملّتهای این منطقه و موجب ناامنی و ویرانی و عقب‌ماندگی كشورها میدانیم. در قضایای كنونیِ آمریكا و حركت ضدّ تبعیض نژادی در آن هم، موضع قاطع ما جا‌نب‌داری از مردم و محكوم كردن رفتار قساوت‌آمیز دولت نژادپرست آن كشور است.
در پایان با سلام و صلوات به حضرت بقیّةالله (ارواحنا فداه)، یاد امام راحل را گرامی میدارم و به ارواح طیّبه‌ی شهیدان درود میفرستم و حجّ ایمن و مقبول و مبارك را در آینده‌ی نزدیك برای امّت اسلامی از خداوند متعال مسئلت میكنم.
والسّلام علی عبادالله الصّالحین
سیّد‌علی خامنه‌ای
7 مرداد 1399
